Στη Νάξο έχουν ανακαλυφθεί οστά νάνου ελέφαντα Πλειστοκαινικής ηλικίας. Το 1961 ο καθηγητής Μ.Μπαρδάνης μετέφερε στο εργαστήριο Γεωλογίας-Παλαιοντολογίας της Αθήνας την άνω γνάθο ελέφαντα που ήταν πολύ καλά διατηρημένη. Βρέθηκε στη χαράδρα Τρυπητή, στο συγκρότημα του Ζα. Μελετήθηκε από τον καθηγητή Μ.Μουτσόπουλο και ανήκει στην ομάδα νάνων ελεφάντων και στο είδος Palaeoloxodon antiquus melitensis. 

Η ψηλότερη κορυφή της Νάξου, καλυμμένη συνήθως από σύννεφα, ονομάζεται Μύτη του Ζα. Εχει, δηλαδή, το όνομα του Δια, και ίσως έτσι ονομαζόταν και στη αρχαιότητα, γιατί εκεί επάνω λατρευόταν τότε ο πατέρας των θεών. Αρχαϊκή επιγραφή χαραγμένη σε βράχο στο μονοπάτι που οδηγεί στην κορυφή του βουνού αναγράφει «Ορος Διός Μηλωσίου» και μαρτυρεί ότι οι Νάξιοι βοσκοί λάτρευαν τον Δία και ως προστάτη των ποιμνίων τους, των «μήλων» (προβάτων).